poniedziałek, 31 grudnia 2012

Toast Noworoczny

Wygłoszony 1 I 1967 r.


Drogie towarzyszki!
Drodzy towarzysze!

Skończył się rok stary – 1966. Na arenę czasu wkroczył rok nowy - rok 1967. Witamy go wszyscy gorąco i serdecznie.

Chociaż każdy nowy rok w porządku życia społeczeństw i ludzkości wyraża tylko rejestrację czasu, zwyczaj witania go radośnie i uroczyście zabawami, tańcami, pieśniami i w temu podobny sposób zrodziło odwieczne  dążenie człowieka do zmiany starego na nowe, złego na dobre, sprawiedliwego na sprawiedliwe. W słusznym zrozumieniu człowieka nowe stało się synonimem lepszego. Wszystko zaś co w życiu człowieka jest lepsze, każdy przyjmuje z radością.Z nowym rokiem wiążemy nasze nadzieje, że będzie on lepszy od starego -  i dlatego witamy go radośnie - pełni zaufania do nowego.

Rok, który odszedł, rok 1966 zamknął swój bilans w życiu naszego kraju saldem dodatnim. W formie syntetycznej wyra­ża się ono około 6-procentowym wzrostem dochodu narodowe­go wytworzonego pracą całego narodu. Wzrósł nasz przemysł, wzrosła produkcja rolna, rozwinęła się nauka, technika i oświa­ta. Nowe setki tysięcy młodzieży miast i wsi po raz pierwszy stanęły przy warsztatach pracy w gospodarce uspołecznionej. Polepszyło się zaopatrzenie rynku w artykuły żywnościowe i wyroby przemysłowe. Ponad 100 tys. rodzin w miastach prze­prowadziło się do nowo wybudowanych mieszkań. Umocnił się autorytet naszego państwa socjalistycznego, wzrosła jego siła, umocniła się w świecie pozycja Polski Ludowej.

Wielkim dorobkiem we wszystkich dziedzinach życia zam­knęliśmy uroczyście w roku 1966 tysiącletni jubileusz Pań­stwa Polskiego.

Wstępujemy w nowy rok z nowym programem zadań uję­tych w Narodowym Planie Gospodarczym. Im więcej dóbr ma­terialnych wytworzymy w tym nowym roku, im bardziej roz­budujemy potencjał produkcyjny naszej gospodarki narodo­wej, tym większe korzyści przyniesie to całemu społeczeństwu i tym większa będzie siła naszej ojczyzny.

Polityce naszej partii i rządu, polityce Frontu Jedności Na­rodu przewodzą zawsze i przewodzić będą w nowym roku dwa naczelne cele: wszechstronny rozwój Polski Ludowej oraz wniesienie przez nią możliwie największego wkładu w ogólno­ludzką sprawę, jaką jest zabezpieczenie pokoju.

Jesteśmy pełni optymizmu, jeśli chodzi o nasze sprawy wewnętrzne i o przyszłość naszej ojczyzny. Jej granice są i po­zostaną nienaruszalne. Wierzymy w zwycięstwo naszej socjali­stycznej idei pokoju w walce z imperialistycznymi siłami wojny.

W odległym, a tak bliskim naszemu sercu Wietnamie to­czy się bestialska wojna, amerykańscy agresorzy zabijają dzie­ci i kobiety, burzą domy i szkoły, usiłują narzucić swoją wolę narodowi wietnamskiemu. Walczącemu o swoją wolność i nie­zawisłość bohaterskiemu narodowi wietnamskiemu zasyłamy gorące noworoczne pozdrowienia, życzymy mu zwycięstwa w jego sprawiedliwej walce z agresorem i ustanowienia poko­ju na ziemi wietnamskiej.

Niechaj nowy rok posunie naprzód sprawę pokoju i bezpie­czeństwa na całym świecie, niechaj poniosą fiasko wszelkie zamysły sił imperializmu i agresji, niechaj wszystkie narody budują swe życie w wolności, w pokoju i według własnej woli.

W imieniu Komitetu Centralnego partii składam gorące po­dziękowanie wszystkim ludziom pracy w mieście i na wsi, któ­rych ofiarności i rzetelnym wysiłkom zawdzięczamy, że kraj nasz staje się coraz silniejszy, bogatszy i piękniejszy. Niechaj nowy rok przyniesie wszystkim dużo zadowolenia w ich dzia­łalności zawodowej i w życiu osobistym.

W nowym roku życzę wszystkim członkom naszej partii dużo zdrowia i szczęścia, wiele energii i twórczego zapału w wyko­nywaniu obowiązków zawodowych, i społecznych.

Życzę wszystkim, którzy na tej sali i w całym kraju trady­cyjnym zwyczajem zebrali się w gronie rodziny, wśród przy­jaciół i współtowarzyszy pracy, aby powitać nowy rok — wesołej zabawy!

Do siego roku, drodzy towarzysze!

Trybuna Ludu
2 stycznia 1967 r.